Հույզերի լաբիրինթոսում՝ ես և միջավայրսԱյս օրերին աշխարհն ավելի քան երբևէ կարիք ունի բարության, անկեղծության և համակեցության հզոր ուժի։ 7-րդ Բ դասարանի սովորողները, հնարավորություն ունեցան մասնակցելու մի դասի, որն օգնեց ոչ միայն հասկանալ իրենց զգացմունքները, այլև բացահայտել միջավայրի ազդեցությունը դրանց վրա։ Դասը կազմակերպել էին Մանկավարժական համալսարանի 3-րդ կուրսի ուսանողները իրենց մանկավարժական պրակտիկայի ընթացքում։ Հոգեբան՝ Ի․ Իսրայելյան։
Դասը կրում էր «Հույզերի լաբիրինթոսում՝ ես և միջավայրս» խորագիրը։ Երեխաները մտան այդ լաբիրինթոսի մեջ՝ առանց վախի, բայց մեծ հետաքրքրությամբ։
Դասի ընթացքում․
🔹 Խոսեցին հույզերի բազմազանության մասին՝ ուրախություն, զայրույթ, վախ, հիասթափություն, հպարտություն և այլ զգացմունքներ։
🔹 Վերլուծեցին իրավիճակներ, որոնք առաջացնում են տվյալ հույզերը։
🔹 Սովորեցին՝ ինչպես կարող ենք վերահսկել հույզերը և փոխել միջավայրը՝ դրական ազդեցության համար։
🔹 Իրականացրին խմբային քննարկում, խաղեր, ստեղծագործական առաջադրանքներ, և ներկայացրին նաև հույզերի իրենց «քարտեզները»։
Այս հանդիպումը վերածվեց ինքնաճանաչման, հոգեբանական զարգացման և համատեղ ջերմ փորձառության։ Երեխաները սովորեցինք տեսնել ոչ միայն իրենց ներաշխարհը, այլև զգալ, թե ինչպես է միջավայրը ձևավորում այդ ներաշխարհը։
💬 «Երբ ճանաչում ես քո հույզերը, կարող ես ճանաչել նաև ուրիշներին» – այս խոսքը դարձավ մեր դասի գլխավոր ուղերձը։
Դասը մեզ համար դարձավ ոչ թե սովորական դասաժամ, այլ կյանքի դաս։ 🌿
նկարները տես․․․
RSS-канал
