100 տարի է անցել այդ չարաբաստիկ օրից: 100 տարի անընդմեջ հայ ժողովուրդը սգում է:
100 տարի շարունակ հայը դեգերում է օտար ափերում: Եվ 100 տարի մշտապես հայը պայքարում , մաքառում է իր երկրին հասնելու համար :
Անեծքի պես անարդարությունը կախվել է հայի գլխին:
Ո՞րն է մեղքը: Ի՞նչ էր արել այս աշխատավոր, խելացի, ստեղծագործող ազգը շուն թուրքին: Մի՞ թե նա էլ է սպանել, թալանել, ավերել, մի թե այդ էր պատճառը ոճրագործության:
Բայց ոչ…
Թուրքը շատ լավ գիտակցում էր, որ այս ազգը այն եզակի մտածող, արարող ազգերից է , որն առանց արյուն թափելու, առանց տիրանալու ու առանց կոտորելու, իր խելքի շնորհիվ կհասներ համաշխարհային այն բարձրունքին , որին, կեղտի մեջ թաթախված թուրքը, չէր կարողանա երբևէ հասնել:
Մի՞ թե խեղճ ու անմեղ հայը մեղավոր էր դրանում:
Անցել է գրեթե մեկ դար, բայց հայը զենքերը վայր չի դրել ու չի էլ պատրաստվում մինչև չվերադարձնի այն, ինչն իր սեփականն է:
Սերնդեսերունդ ավելի է թեժանում պայքարը: Իսկ այդ բաղձալի օրը հեռու չէ: Արդարությունը մի օր կվերականգնվի: Նույնիսկ մեր սուրբ մասունքները դեռ պայքրում են թշնամու տիրության տակ գտնվող հայոց հողի վրա: Ահա դա էլ մեծ զարմանք է պատճառում շատերին ,ինչպես կարող է մինչ օրս եկեղեցիների, բերդերի, կամուրջների և բազմաթիվ շինությունների պատերը կանգուն մնալ, քարը քարի վրա ամրակուռ պահպանվել դարեր շարունակ:
Ու այսքանից հետո էլ բարբաջում են, թե չի եղել ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆ:
Կույր, դիվահար, արյունարբու արդյո՞ք աչքիդ առաջ չէ այդ ամենը: Քո հատուցման ժամն էլ է գալու, 1,5 միլիոն անմեղ զոհերի մեղքը վզիդ է մնացել:
Կյանքը չի կարող ժպտալ քեզ...
նկարները տես...
100 տարի շարունակ հայը դեգերում է օտար ափերում: Եվ 100 տարի մշտապես հայը պայքարում , մաքառում է իր երկրին հասնելու համար :
Անեծքի պես անարդարությունը կախվել է հայի գլխին:
Ո՞րն է մեղքը: Ի՞նչ էր արել այս աշխատավոր, խելացի, ստեղծագործող ազգը շուն թուրքին: Մի՞ թե նա էլ է սպանել, թալանել, ավերել, մի թե այդ էր պատճառը ոճրագործության:
Բայց ոչ…
Թուրքը շատ լավ գիտակցում էր, որ այս ազգը այն եզակի մտածող, արարող ազգերից է , որն առանց արյուն թափելու, առանց տիրանալու ու առանց կոտորելու, իր խելքի շնորհիվ կհասներ համաշխարհային այն բարձրունքին , որին, կեղտի մեջ թաթախված թուրքը, չէր կարողանա երբևէ հասնել:
Մի՞ թե խեղճ ու անմեղ հայը մեղավոր էր դրանում:
Անցել է գրեթե մեկ դար, բայց հայը զենքերը վայր չի դրել ու չի էլ պատրաստվում մինչև չվերադարձնի այն, ինչն իր սեփականն է:
Սերնդեսերունդ ավելի է թեժանում պայքարը: Իսկ այդ բաղձալի օրը հեռու չէ: Արդարությունը մի օր կվերականգնվի: Նույնիսկ մեր սուրբ մասունքները դեռ պայքրում են թշնամու տիրության տակ գտնվող հայոց հողի վրա: Ահա դա էլ մեծ զարմանք է պատճառում շատերին ,ինչպես կարող է մինչ օրս եկեղեցիների, բերդերի, կամուրջների և բազմաթիվ շինությունների պատերը կանգուն մնալ, քարը քարի վրա ամրակուռ պահպանվել դարեր շարունակ:
Ու այսքանից հետո էլ բարբաջում են, թե չի եղել ՑԵՂԱՍՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆ:
Կույր, դիվահար, արյունարբու արդյո՞ք աչքիդ առաջ չէ այդ ամենը: Քո հատուցման ժամն էլ է գալու, 1,5 միլիոն անմեղ զոհերի մեղքը վզիդ է մնացել:
Կյանքը չի կարող ժպտալ քեզ...
նկարները տես...