Ահա և վերջ...Դու արթնանում ես ու ուղեղդ նորից պարուրում է <<Վերջին զանգի>> միտքը: Դու ուրախանում ես, որ վերջին օրն է դպրոցումդ լինելու, որ երբեք այլևս չես մտնելու այդ դպրոց, չես տեսնելու ուսուցիչներիդ, դասընկերներիդ, որ այլևս չեք մտնի այդ դասարան, չեք նստի այդ նստարանին: Մտածում ես ու դրան զուգահեռ տխրում:
Սիրելի 9 - րդ դասարանցիներ դպրոցի հետ անցավ ձեր մանկությունը, գիրքը, առաջին սերը, դասերից փախնելը...
Մնաց հուշերում...Էլ չի կրկնվի...Չի վերականգնվի...:
Շնորհավորում ենք...
Սիրելի 9 - րդ դասարանցիներ դպրոցի հետ անցավ ձեր մանկությունը, գիրքը, առաջին սերը, դասերից փախնելը...
Մնաց հուշերում...Էլ չի կրկնվի...Չի վերականգնվի...:
Շնորհավորում ենք...