Դպրոցական կյանքն անգնահատելի հարստություն է, որը տարիների հետ ավելի թանկ ու քաղցր է դառնում: Այդ տարիները ամփոփվում են վերջին զանգի արարողությամբ:
Շնորհավոր վերջին զանգ:
նկարները տես...>>>
Շնորհավոր վերջին զանգ:
նկարները տես...>>>
 Ահա և վերջ...Դու արթնանում ես ու ուղեղդ նորից պարուրում է <<Վերջին զանգի>> միտքը: Դու ուրախանում ես, որ վերջին օրն է դպրոցումդ լինելու, որ երբեք այլևս չես մտնելու այդ դպրոց, չես տեսնելու ուսուցիչներիդ, դասընկերներիդ, որ այլևս չեք մտնի այդ դասարան, չեք նստի այդ նստարանին: Մտածում ես ու դրան զուգահեռ տխրում:
Սիրելի 9 - րդ դասարանցիներ դպրոցի հետ անցավ ձեր մանկությունը, գիրքը, առաջին սերը, դասերից փախնելը... Մնաց հուշերում...Էլ չի կրկնվի...Չի վերականգնվի...: Շնորհավորում ենք...  Գարուն էր...սիրտս գնաց,
Բարձունքից-բարձունք ընկավ, Ոտքերիս տակ, ամեն քայլիս , Մանկության մասունք ընկավ: Հայ ականավոր բանաստեղծ, բնապաշտ, անմահ քնարերգու Համո Սահյանի խոհափիլիսոփայական ստեղծագործությունները նորովի հնչեցին 4 ա դասարանի աշակերտների շուրթերից' մեծագույն բերկրանք պատճառելով ներկաներին:  Մայիսի 19 - ին 6 - րդ բ դասարանում
<< Հայոց եկեղեցու պատմություն >> առարկայից անցկացվեց <<ամփոփման դաս >> (ուսուցչուհի Լ.Վարաժյան): Ուսուցչուհին դասն սկսեց <<եկեղեցի>> բառի շուրջ մտագրոհ կիրառելով: Աշակերտները հստակ բացատրություն տվեցին <<եկեղեցի>> հասկացությանը: Այնուհետև հարցադրումներով աշակերտները ներկայացրեցին 6 - րդ դասարանում ուսումնասիրած դասընթացը՝ սկսած հայոց եկեղեցու հիմնադրումից մինչև խորհուրդներ և տոներ: Գրատախտակին գծեցին քրիստոնեական եկեղեցու ուղղություններին վերաբերվող գծանկար, ցույց տրվեց հայկական եկեղեցիների արտաքին և ներքին տեսքը՝ նախապես աշակերտների կողմից նկարված եկեղեցիների նկարների վրա: Աշակերտները կարողացան նախապես ուսուցչի կողմից գրված (միտումնավոր) սխալ մտքերի մեջ ուղղումներ կատարել: Դասը հագեցած էր դիդակտիկ նյութերով և անցկացվեց ժամանակակից ինտերակտիվ մեթոդներով: Աշակերտները ակտիվ էին, դասին ներգրավված էին բոլորը: նկարները տես...>>>  Մայիսի 16-ին անցկացվեց միջոցառում 4ա դասարանում 《Աշխարհի հրաշալիքները》խորագրով (դասվար Ն. Զոհրաբյան): Միջոցառումն ընթացավ հեքիաթից դեպի իրականություն. Սկսվեց《Քաջ Նազարը》հեքիաթի բեմադրությամբ, որտեղ Նազարը երազում տեսավ հրաշալիքների ուրույն մի ներկայացում: Աշակերտները համեմատել էին մեր կյանքի կարևորագույն արժեքների հետ՝ 《Կյանք》,《Մարդ》,《Մայր》,《ՈՒսուցիչ》,《Սիրտ》,《Մանկություն》,《Ընտանիք և հայրենիք》: Գեղեցիկ բանաստեղծություններով, հստակ և արտահայտիչ խոսքով նրանք ներկայացրին վերոհիշյալ արժեքների նշանակությունը մարդ - անհատի ձևավորման գործնթացում: Միջոցառումը հագեցած էր ազգային երգ ու պարով, գեղեցիկ շնորհանդեսով և միջոցառմանը համահունչ ձևավորումով: Ամփոփման խոսքում դպրոցի տնօրեն Անուշ Աբելյանը նշեց, որ միջոցառումը շատ ուսուցողական ու դաստիարակչական էր և շատ կարևոր է, որ աշակերտները վերը նշված արժեքները գնահատեն ու կարևորեն իրենց կյանքում: Նկարները տես...>>>
 <<Վանք>> համույթի << Տարվա լավագույն սան>> անվանակարգում հաղթող է ճանաչվել Երևանի հ. 100 հիմնական դպրոցի 6 րդ բ դասարանի աշակերտուհի Իննա Ղամբարյանը (պարուսույց է. Դանիելյան)։ Շնորհավորում ենք և մաղթում նրան նորանոր հաջողություններ։
 Մայիսի 10-ին և 11-ին Երևանի հ. 100 հիմնական դպրոցն իսկական տոն էր ապրում: 1ա և 1բ դասարանները, իրենց անկրկնելի դասվարներ տիկին Ժ. Ալթունյանի և Դ. Ծատուրյանի ուղեկցությամբ հանձնեցին նոր կյանքի մուտքի իրենց առաջին մեծ ստուգատեսը՝ Այբբենարանի հանդեսները: Հեքիաթային, տոնական միջավայրը, երեխաների ոգևորությունը և ծնողների հուզմունքը վերստին բոլորիս լցրեցին մեր մանկության ամենալուսավոր ժամանակների հուշերով: Իսկ դպրոցի ամենափոքրիկները՝ հպարտ ու ուրախ, մաշտոցյան ուղերձները հոգում ու վառվռուն աչքերում, քայլեցին իրենց կյանքի նոր արահետով:
Նկարները տես...>>>  Ապրիլի 28-ին և մայիսի 3-ին 42 մանկապարտեզի ավագ խմբերում բաց դասեր էին, որոնց ներկա էին նաև դպրոցի ներկայացուցիչները՝ տեսնելու երեխաներին ոչ սովորական գործունեության իրավիճակում և ավելի մոտ ճանաչելու և ծանոթանալու նրանց հետ:
 <<Քառակուսային եռանդամի տոհմածառը>>։ Այն մի խնձորենի էր ,որի արմատները մխրճված էին հողի մեջ`քառակուսային արմատների գրառումներով։ Բոլոր պայմանները աշակերտները ծառի ճյուղերին փակցնում էին կանաչ տերևների տեսքով, իսկ եզրակացությունները պտուղների` խնձորների տեսքով։ Կատարվեց նաև քարտեզագրում։ Ուշագրավ էր տնային հանձնարարությունը` կառուցել պապերի պապերից եկող մեծ ընտանիքի տոհմածառը, որտեղ շատ էին հին հայկական անունները`Դավիթ, Սոսե, Նարե, Հովհաննես, Պողոս, Նանե և այլն։
 Ապրիլի 24-ը ՄԱՐԴԿՈՒԹՅԱՆ բաց նյարդն է, որից ճառագայթվող ցավն այլևս պահանջ է` տիեզերքում վավեր…Ապրիլի 24-ը աշխարհի խղճի, բարոյականության, բանականության ու ինքնահարգանքի անթաքույց առհավատչյան է… Ապրիլի 24-ը այլևս հառաչ ու ցասում չէ, ուժ է ու գենետիկ կոդի հաստատակամության սիմվոլի ամրագրում…Ապրիլի 24-ը ապրելու, ձիգ ու խելամիտ ապրելու մեր կռվանն է. այն հորդոր ունի` հույսիդ ամենաամուր հենարանը եղիր ինքդ…
Նկարները տես...>>> |
RSS Feed
